In 2006 organiseerde de gemeente Laarne een 'Creatieve Bertold Brecht wedstrijd'. Aan beeldende kunstenaars werd gevraagd op een originele manier een gedicht van deze auteur uit te beelden.
Ik behaalde de derde prijs met bovendstaand beeld, geïnspireerd op volgend gedicht:
OVER HET VERDRONKEN MEISJE
Toen zij verdronken was en door het water dreef
Van de beken naar de grotere stromen
Scheen de opaal aan de hemel zo wonderschoon
Alsof die haar lijkje tot rust moest laten komen.
Wier en algen hielden haar vast aan lijf en been
Zodat zij langzaam veel zwaarder werd daarvan
Koel zwommen de vissen langs haar heen
Planten en dieren verzwaarden haar laatste gang.
En de hemel werd 's avonds zo donker als rook
En liet 's nachts met de sterren het licht zweven.
Maar al vroeg werd het dag, opdat er ook
Voor haar nog ochtend en avond zou wezen.
Toen haar bleke lijf in het water was vergaan
Gebeurde het ( heel langzaam) dat God haar stil vergat
Eerst haar gezicht, dan haar handen en tot slot ook haar haar.
Toen is zij als aas in aasrijke rivieren opgegaan .
Bertold Brecht
OVER HET VERDRONKEN MEISJE
Toen zij verdronken was en door het water dreef
Van de beken naar de grotere stromen
Scheen de opaal aan de hemel zo wonderschoon
Alsof die haar lijkje tot rust moest laten komen.
Wier en algen hielden haar vast aan lijf en been
Zodat zij langzaam veel zwaarder werd daarvan
Koel zwommen de vissen langs haar heen
Planten en dieren verzwaarden haar laatste gang.
En de hemel werd 's avonds zo donker als rook
En liet 's nachts met de sterren het licht zweven.
Maar al vroeg werd het dag, opdat er ook
Voor haar nog ochtend en avond zou wezen.
Toen haar bleke lijf in het water was vergaan
Gebeurde het ( heel langzaam) dat God haar stil vergat
Eerst haar gezicht, dan haar handen en tot slot ook haar haar.
Toen is zij als aas in aasrijke rivieren opgegaan .
Bertold Brecht